«Sherlock» (2010)

Ο Steven Moffat (σεναριογράφος/παραγωγός του, σχετικά άγνωστου στην Ελλάδα, “Doctor Who” – και υπεύθυνος για τη σεναριακή προσαρμογή του Tintin στο blockbuster που περιμένω με αγωνία δια χειρός Steven Spielberg) και ο Mark Gatiss (επίσης σεναριογράφος του “Doctor Who”) αποφάσισαν να μεταφέρουν τις περιπέτειες του Sherlock Holmes στον 21ο αιώνα και στο σύγχρονο Λονδίνο με τον Benedict Cumberbatch στον ομώνυμο ρόλο και τον Martin Freeman (γνωστός από τη συμμετοχή του στο βρετανικό “The Office”, στην κινηματογραφική μεταφορά του “The Hitchhiker’s Guide To The Galaxy” καθώς και λόγω της επιλογής του στο ρόλο του Bilbo Baggins στο επερχόμενο “Hobbit” του Peter Jackson) σε αυτόν του Dr. Watson. Λίγο πολύ δηλαδή μιλάμε για μάζωξη μερικών από τα πιο καυτά ονόματα στο χώρο της τηλεόρασης και του κινηματογράφου της Βρετανίας για τη δεδομένη περίοδο. Και όταν έχεις τόσους πολλούς ταλαντούχους τύπους είναι λογικό οι προσδοκίες να ‘ναι υψηλές. Και τούτοι ‘δω οι τύποι ανταποκρίνονται παραπάνω από μια χαρά – θεσπέσια.

Ο μοντέρνος Holmes χρησιμοποιεί την τεχνολογία των καιρών, sms, GPS κ.λπ. κάτι όμως που συνάδει με το πνεύμα του λογοτεχνικού ήρωα και των αυθεντικών ιστοριών του Sir Conan Doyle. Παραμένουν στοιχεία όπως το σπίτι στην οδό Baker, o κακός Moriarty και ο αδερφός του Sherlock, αλλά μερικά άλλα «αναπαλαιώνονται», όπως π.χ. η επιστροφή του Dr. Watson από τον πόλεμο στο Αφγανιστάν.

Ο Cumberbatch παραδίδει έναν Holmes απολαυστικά ψυχρό και αλαζόνα, μια ιδιοφυία όπου προσπαθεί  να αποδείξει πως είναι πιο έξυπνος απ’ τον καθένα. Ο Freeman είναι ο αξιόπιστος και ικανός συνεργάτης που απαιτείται από κάθε ηθοποιό που ερμηνεύει τον Watson ώστε να αναδείξει τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Η χημεία μεταξύ τους είναι αδιαμφισβήτητη και γίνεται αντιληπτή από την πρώτη στιγμή που βρίσκονται στο ίδιο δωμάτιο και γνωρίζονται. O ίδιος ο Moffat λέει: «Ο Benedict είναι ένα υπέροχο εξωτικό ζώο ως ηθοποιός. Δε μοιάζει με φυσιολογικό άτομο. Σπάνια παίζει φυσιολογικούς ανθρώπους. Παίζει εξαιρετικούς ανθρώπους. Αλλά ο Martin βρίσκει ένα είδος ποίησης στον απλό άνθρωπο. Λατρεύω το σχολαστικό ρεαλισμό του σε ότι κάνει.».

Αν και γυρισμένο κατά τη διάρκεια ενός από τους πιο κρύους χειμώνες των τελευταίων 30 ετών στην Βρετανία, το Λονδίνο είναι κούκλα, ενώ η σκηνοθεσία εκτός από ένα, δύο πανέξυπνα οπτικά τρικ (όπως την εμφάνιση των γραπτών μηνυμάτων στην οθόνη) προσφέρει γοργούς ρυθμούς, ακατάπαυστη δράση και πλήρη απουσία νεκρών χρόνων.

Τρία απολαυστικά επεισόδια λοιπόν διάρκειας 90 λεπτών το καθένα. Για τους λάτρεις της λογοτεχνίας ας αναφερθεί πως το πρώτο επεισόδιο “A Study In Pink” είναι μια χαλαρή προσαρμογή του “A Study In Scarlet”, το δεύτερο επεισόδιο “The Blind Banker” βασίζεται στο “The Dancing Men”, ενώ το τελευταίο “The Great Game” δανείζεται στοιχεία από τις ιστορίες του Doyle “The Adventure Of The Bruce-Partington Plans”, “The Five Orange Pips” και “The Final Problem”. Τσέκαρε λοιπόν δίχως φόβο, αλλά με πολύ πάθος ένα από τα πιο διασκεδαστικά, άρτια και ολοκληρωμένα σήριαλ των τελευταίων ετών από Αγγλία μεριά…

(4/5)

Πάρε και το trailer της σειράς:

——————————————————————————————————————————————————————–

Check also: «CSI: Crime Scene Investigation», «CSI: Miami» και «Dexter» (για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο που τώρα μου ξεφεύγει)

——————————————————————————————————————————————————————–